جوش شیرین سابقه‌ای بسیار طولانی در تاریخ دارد و اولین استفاده از آن به هزاران سال پیش باز می‌گردد. مصریان باستان از منابع طبیعی ناترون (ترکیبی شامل سدیم بی کربنات) به عنوان رنگ برای نوشتن هیروگلیف‌ها، برای تمیز کردن دندان‌ها و درمان زخم‌ها استفاده می‌کردند.
در اوایل قرن ۱۸ میلادی از جوش شیرین و پتاسیم بی کربنات تا حد بسیار زیادی در ماهیگیری تجاری به منظور جلوگیری از فساد ماهی، استفاده می‌شد.
در حال حاضر، جوش شیرین به عنوان یکی از داروهای الزامی در لیست سازمان بهداشت جهانی (WHO) قرار دارد.